کتاب ، نشریه و آثار دیجیتالی

یکی از فعالیت های مهمی که جریان های فمینیستی انجام داده اند، روایت گری انقلاب و جریان زنان بعد از انقلاب و حتی مشروطه است. این روایت و جریان شناسی چنان است که منجر به بازسازی فمینیستی تاریخ می شود. در نقطه مقابل ما با خلاء روایت گری در بین نیروهای انقلابی و متدین به خصوص در زمینه جریان های زنان و تحولات زنان و خانواده پس از انقلاب اسلامی مواجه هستیم

سدۀ اخیر شاهد مطالعاتی در حجاب است که با خوانشی نو از آیات و روایات، تصویر متفاوتی از حجاب اسلامی ارائه می‌‌نماید. این خوانش‌های نو با اختلافات درون‌فقهی متفاوت است. حجاب برای فقیهی که نظری خلاف مشهور می‌دهد، مسئله‌ای دینی است. هدف او فهم صحیح مراد شارع است تا مقدمه‌ای برای امتثال صحیح شریعت باشد. در مقابل، مسئلۀ حجاب برای این نواندیشان خاستگاه اجتماعی دارد؛ چون حجاب امری دینی تصور می‌شود بدحجابی در جامعۀ اسلامی معضل می‌گردد؛ زنان بد‌حجاب از دین‌داری خود ناخرسندند و شکایت از این نمادِ هویت دینی به هجران از دین‌داری می‌انجامد

اهداف توسعه پایدار در سال 2015 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و مقرر است تا سال 2030 مورد توجه کشورهای عضو سازمان ملل قرار گیرد. این سند دارای 17 هدف اصلی است که اسناد و بیانیه مرتبط با هدف 4 آن با عنوان سند آموزشی 2030 در سال جاری مورد توجه افکار عمومی و جامعه کارشناسی و سیاستگذاری در کشور واقع شد و موافقت‌ها و مخالفت‌هایی نسبت به آن شکل گرفت.

فارغ از محتوای اسناد بین‌المللی، جامعه نخبگی، کارشناسی و سیاست‌گذار جمهوری اسلامی ایران هنوز در نسبت با نظام جهانی دارای الگوی واحد نیست و در حالت کلی ما با سه رویکرد روبرو هستیم. برخی قائل به پذیرش اسناد بین‌المللی هستند و معتقدند این اسناد قابلیت بومی‌سازی در فضای داخل را دارند. برخی به دلیل مغایرت روح حاکم بر اسناد، معتقدند به هیچ وجه نمی‌توان آن‌ها را پذیرفت و البته دیدگاه سومی به دیپلماسی فعال در این عرصه معتقد است و تنها امکان پذیرش اسناد را همکاری فعال نظام دیپلماسی و کارشناسی کشور بر تاثیرگذاری بر اسناد می‌داند.